កម្មវិធីមត្ដេយ្យភាសាអង់គ្លេស
ថ្នាក់មត្តេយ្យភាសាអង់គ្លេស ត្រូវបានរៀបចំឡើងជាកម្មវិធីសិស្សមជ្ឈមណ្ឌល ដែលផ្តល់ដល់កុមារនូវបទពិសោធន៍ការសិក្សាដ៍សម្បូរបែប ស្របតាមការវិវត្តនៃអាយុរបស់ពួកគេ។ សកម្មភាពមេរៀននីមួយៗ ជម្រុញដល់ការរីកចម្រើនខាងផ្នែកបញ្ញា ស្មារតី ភាសា ការទំនាក់ទំនងនិង អារម្មណ៍ និងកាយសម្បទារបស់កុមារ។ កុមារត្រូវការអារម្មណ៍ជឿជាក់ និងមានទំនាក់ទំនងល្អជាមួយអ្នកនៅជុំវិញខ្លួន មានដួចជា សមាជិកគ្រួសារ គ្រូបង្រៀន និងមិត្តភក្តិរបស់ពួកគេ។ មុខវិជ្ជាដែលយើងផ្តល់ដល់សិស្សនៅក្នុងថ្នាក់រួមមាន៖
ក. ការអភិវឌ្ឍផ្នែកកាយសម្បទា
កុមារម្នាក់ៗនឹងអភិវឌ្ឍជំនាញរាងកាយដំបូងតាមរយៈចលនា និងសកម្មភាពអនុវត្តប្រចាំថ្ងៃទៀងទាត់តាមសមត្ថភាពរបស់ពួកគេ។ កុមារម្នាក់ៗនឹងបង្ហាញការសម្របសម្រួលដៃ និងភ្នែក នៅពេលដែលពួកគេប្រើការមើលឃើញរបស់ពួកគេ ដើម្បីគ្រប់គ្រងចលនា និងសកម្មភាពនៃសាច់ដុំតូចៗ។ទីធ្លាកំសាន្តរបស់កុមារអាចផ្តល់ដល់ពួកគេ ក្នុងការកំសាន្តរៀងៗខ្លួន និងជាក្រុម។
- ចលករតូច សំដៅលើក្រុមសាច់ដុំតូច រួមមានដៃ កដៃ ម្រាមដៃ ជើង និងម្រាមជើង។
- ចលករធំ ត្រូវធ្វើជាមួយក្រុម រួមទាំងការសម្របសម្រួលដៃ ជើង និងផ្នែករាងកាយធំៗផ្សេងទៀត។
ខ. ការអភិវឌ្ឍផ្នែកសង្គម និងអារម្មណ៍
ការអភិវឌ្ឍសង្គម និងអារម្មណ៍មានសារៈសំខាន់ណាស់ មានន័យថា កុមារចាប់ផ្តើមយល់ថាពួកគេជានរណា ហើយអ្វីដែលជាការរំពឹងទុកពីអារម្មណ៍របស់ពួកគេ និងពេលមានទំនាក់ទំនងជាមួយអ្នកដទៃ។ ការអភិវឌ្ឍនេះមានឥទ្ធិពលលើទំនុកចិត្តលើខ្លួនឯង ការយល់ចិត្ត និងសមត្ថភាពក្នុងការបង្កើតមិត្តភាព ព្រមទាំងការយល់ដឹងអំពីសារៈសំខាន់ និងតម្លៃចំពោះអ្នកដែលនៅជុំវិញខ្លួន។ ការអភិវឌ្ឍសង្គម និងអារម្មណ៍របស់កុមារក៏មានឥទ្ធិពលលើគ្រប់ផ្នែកផ្សេងទៀតនៃការអភិវឌ្ឍផងដែរ។ ការអភិវឌ្ឍន៍សមត្ថភាពនេះ រួមមាន៖
- បង្កើត និងរក្សាទំនាក់ទំនងជាវិជ្ជមាន។
- បទពិសោធន៍ គ្រប់គ្រង និងបង្ហាញពីអារម្មណ៍។
- ស្វែងយល់ និងចូលរួមជាមួយអ្នកដទែ។
គ. ការអភិវឌ្ឍផ្នែកបញ្ញា
គឺជាការអភិវឌ្ឍចំណេះដឹង ជំនាញ ការដោះស្រាយបញ្ហា របៀបដែលកុមារគិត និងការតាំងចិត្ត ដែលជួយកុមារឱ្យគិត និងយល់ពីពិភពលោកជុំវិញពួកគេ។ ការអភិវឌ្ឍខួរក្បាលគឺជាផ្នែកមួយនៃការអភិវឌ្ឍចំណេះដឹង។ តាមរយៈមុខវិជ្ជាគណិតវិទ្យា កុមារនឹងរៀនពីចំនួនលេខពី១ដល់១០០ ប្រើការផ្គុំរូបភាព និងលេងល្បែងល្បងប្រាជ្ញាផ្សេងៗនៅក្នុងមេរៀន។
ឃ. ការអភិវឌ្ឍផ្នែកភាសា
គឺជាមូលដ្ឋានគ្រឹះនៃការអភិវឌ្ឍអក្ខរកម្មដំបូង ពោលគឺសមត្ថភាពនិយាយ ស្តាប់ យល់ មើល និងគូរ។ កុមារនឹងរៀនអាន សរសេរ ការភ្ជាប់គ្នារវាងអក្សរ និងសំឡេងដែលត្រូវបានបំបែកទៅជាផ្នែកដូចជាព្យាង្គ, ត្រូវបានបង្កើតឡើងដោយការលាយសំឡេងផ្សេងគ្នាដែលជួយឱ្យសិស្សអាចបញ្ចេញសំឡេងបានត្រឹមត្រូវ។ ពួកគេរៀនពីរបៀបប្រើប្រាស់ពាក្យ តាមរយៈរូបភាព និងវត្ថុផ្ទាល់ក្នុងថ្នាក់រៀនផងដែរ។ សិស្សត្រូវរៀនការបញ្ចេញសំឡេងរបស់អក្សរនីមួយៗ ប្រើប្រាស់ជំនាញ និងវិធីសាស្រ្តទៅលើការអាន អភិវឌ្ឍសមត្ថភាពស្តាប់ និងនិយាយពាក្យផ្សេងៗដែលមាននៅក្នុងល្បះ។ សិស្សត្រូវបានលើកទឹកចិត្តឱ្យអនុវត្តការសន្ទនា និងអ្វីដែលពួកគេបានរៀនក្នុងមេរៀនជាប្រចាំ ដើម្បីបង្កើនភាពជឿជាក់លើខ្លួនឯង ក្នុងការប្រើប្រាស់ភាសាជាមួយមិត្តភក្តិ និងគ្រូបង្រៀន។
